Van der Linde eervol derde in Hoofdklasse NOSBO
door: Sander Kletter

Vrijdag 12 april 2019 was het de laatste ronde van de NOSBO competitie van het seizoen 2018-2019. Van der Linde kreeg het schaakteam van Roden op bezoek, de hekkensluiter van Hoofdklasse A. Onze club had beslist wat om voor te spelen, namelijk de derde plaats in de eindklassering. Wie had voorspeld dat dit haalbaar was aan het begin van het seizoen zou voor gek zijn verklaard. Op papier was ons team met een gemiddelde rating van maar 1647 slechts goed voor de zevende plek. Toch is het intussen een feit, want Van der Linde wist gastclub Roden nipt te verslaan met 4,5-3,5.

Beroerde start
Van der Linde kreeg al vroeg op de avond een paar harde klappen te verwerken. Onze jeugdige groeidiamant Maxim (678) speelde op bord 5 met zwart tegen Henk van Bemmel (1722). Maxim, die in de tweede helft van dit seizoen in de interne competitie herhaaldelijk verrassende resultaten weet te behalen tegen sterkere spelers, greep ernstig mis in een sterk uitgedund middenspel, waarin het materieel gezien nog gelijk stond. Die remise lonkte, maar door al te optimistische calculatie verloor onze jongeling onnodig een stuk. Ontdaan gaf hij op. Maxim speelde twee keer mee extern en haalde 0 uit 2. Ondanks deze cijfers wijst alle erop dat hij aan het begin staat van een enorme progressie in het edele schaakspel. Van der Linde – Roden 0-1. Kort daarop verloor teamcaptain Inno (1603) op bord 4 met wit van Theo Wolthekker (1605). Inno kwam dit seizoen 5 keer uit voor Van der Linde en zal het spijtig genoeg moeten stellen met slechts 1 uit 5. Dat is natuurlijk uiterst zuur. Troost voor hem is dat hij het Van der Lindeteam naar de uiteindelijke derde plaats heeft weten te dirigeren! Van der Linde – Roden 0-2. De voor ons dramatisch verlopen eerste wedstrijdfase werd afgesloten met een halfje op bord 2, dat Jan Pieter (1638) knap wist te verzilveren tegen de sterke Lieuwe Boskma (1787). JP speelde extern drie keer mee dit seizoen en behaalde een score van 1 uit 3. Van der Linde – Roden 0,5-2,5.

Aanvalsdiesel Van der Linde op gang
Het kostbare halve puntje van JP bleek het kantelpunt van de avond. Jos (1674), alias ‘Stunning Stud Staats’ sloeg als eerste genadeloos toe op bord 7 met zwart tegen Jeppe Teensma (1507), op papier gezien de lichtste van onze tegenstanders. Met zijn winstpartij sluit Jos een formidabel seizoen af. Hij trad vier keer aan voor Van der Linde en behaalde 75%. Toch wel erg jammer dat hij niet meer ‘uit’ wil spelen extern. We moeten komend seizoen collectief maar weer een poging wagen tijdens de Algemene ledenvergadering om hem daartoe alsnog over te halen! Van der Linde-Roden 1,5-2,5.
Nu was het de beurt aan ‘Sacrificing Spitfire’ Sander (1726), die met wit op bord 6 speelde tegen Jan van Spijker (1580). Op de zevenentwintigste zet overrompelde hij de zwartspeler met een klassiek loperoffer op h6.

De opponent, die zich met zijn voltallig leger van zware stukken had gericht op de damevleugel had de plotselinge koningsaanval niet zien aankomen. Kort daarvoor hadden de witte dame en loper  immers nog op d3 en c1 gestaan, zogenaamd de druk aan die kant van het bord parerend. Sander had echter diep doorgerekend.

Op de 32ste zet was na een gecompliceerde afruilcampagne de zaak beklonken. Sander had net een toren van zwart op d1 teruggeslagen. De tegenstander had in zijn berekening gemist dat hij de loper op d5 niet kon terugslaan, vanwege zijn ongedekte Dame. Vier zetten later gaf hij op. De stand was weer gelijk. Van der Linde-Roden 2,5-2,5.

Van der Linde drukt door
Onze remisekoning Henk (1709) speelde op bord 8 met wit tegen Menno Keizer (1570). Hij behaalde een klein voordeeltje in de opening, dat hij geduldig wist te transformeren in een overwinning. Ja, onze ‘Howling Hound of Hell’ is zijn status als ‘Emperor of draw’, zoals hij eerder gekscherend werd genoemd duidelijk beu. De laatste tijd produceert Henk de ene na de andere overwinning, zodat de nieuwe koosnaam op zijn lijf lijkt geschreven. Henk trad net als Sander zeven keer aan in de hoofdklasse voor Van der Linde. Sander kwam echter niet verder dan een score van 50%. Henk haalde 4 uit 7. Saillant detail is dat hij precies een half punt meer heeft gescoord dan 50%, daarmee enigszins toch trouw blijvend aan zijn oude imago. Van der Linde 3,5-2,5.
Na deze overwinning komen we bij het hoofdgerecht van de avond. Op bord 1 speelde ‘Rocking Raptor’ Raymon (2008) met zwart tegen Ruurd Kunnen (1803). Het was dikke pech voor Roden dat hun kopman Ward Romeijnders (2003), die dit seizoen ongeslagen was gebleven met 4 uit 5, niet kon meespelen. Ruurd Kunnen gaf Raymon echter lange tijd uitstekend partij. Na de achttiende zet van Raymon stond de volgende stelling op het bord.

Raymon had 18. a5 gespeeld in de wetenschap dat een gesloten stelling eerst open moet worden gebroken als je een schaakpartij wilt kunnen winnen. De computer geeft hier als alternatief de zet 18. h5 aan. Kunnen maakte nu een inschattingsfout door verdedigend ietwat passief a3 te spelen, waar 19. a4 op zijn plaats is. Als zwart dan slaat op b4, kan door de Toren op b1 worden teruggenomen, terwijl de witte pion op a4 gedekt is door Dc2. Natuurlijk sloeg Raymon na 19. a3 van wit op b4. De vrije a-lijn lag immers voor het grijpen.

Enkele zetten later brengt Raymon als een echte expert de positionele ruimte op de koningsvleugel nog even in balans met het subtiele tussenzetje 27. ….. – g5, voordat hij definitief binnendringt in het witte territorium. Wit speelde 28. TxTa3 met de bedoeling de lastige batterij zware stukken van zijn tegenstander te decimeren. Raymon heeft het initiatief en staat dat ook niet meer af. Hij slaat terug met 28. …. – TxTa3, daarmee de witte dame aanvallend. Kunnen trekt zijn dame terug met 29. Dd2, daarmee voorkomend dat Raymon met zijn dame kan binnendringen op d1. Er volgde: 29. ….. – Ta1; 30. Kf2 (stapt weg uit de penning van de toren) – Td1 (opnieuw de dame opjagend); 31. De2 – Da1, waarbij onderstaande diagramstelling werd bereikt.

In tijdnood beging de witspeler nu een blunder van tactische aard. Hij speelde 32. Ta2?? (de dame aanvallend). Raymon slaat echter de loper op f1 met schaak. Als wit de toren terugslaat met zijn dame, valt de toren op a2. Wit had 32. Td2 kunnen spelen om stukverlies te voorkomen. Er volgde nog: 32. ….. – TxLf1+; 33. Kg2 – Tg1+; 34. Kf2-Db1; 35. Tb2 – Dd1; 36. Ta2- DxDe2; 37. TxDe2-Ta1 (de a-lijn veiligstellend). Wit, een loper achter, gaf op. Hardhitter Raymon trad zeven keer aan voor Van der Linde dit seizoen, bleef daarbij ongeslagen, en behaalde een score van 5,5 uit 7. Op de eindlijst van beste spelers van Hoofdklasse A is hij met deze topscore als derde geëindigd met een TPR van 2121. Als alles goed gaat kietelt hij op de volgende KNSB ratinglijst de 2100 grens. Driewerf chapeau! Van der Linde 4,5-2,5.
De buit was binnen en de derde plaats veiliggesteld. Alleen Sissa 1, met een gemiddelde rating van 2072, en Staunton 1, met een gemiddelde rating van 1830, moet Van der Linde dit seizoen boven zich dulden. Dat zal de pret echt niet drukken. Hier moeten ook de overige teamspelers van Van der Linde worden bedankt, die vrijdagavond niet meespeelden. Frank (1 uit 2), Harry (0 uit 2), Jan (0,5 uit 2), Jarek (3 uit 6) en Jo (0,5 uit 1) hebben ook hun uiterste best gedaan en een bijdrage geleverd aan het behalen van de derde plaats.
Er was natuurlijk nog een partij op vrijdagavond. Die werd gespeeld door onze voorzitter Johan (1500) tegen Tom Visser (1787). Het was Johan in zijn partij redelijk vergaan, maar op het eind verprutste hij helaas alsnog zijn stelling. Van der Linde-Roden 4,5-3,5. Dit keer zat het hem eens niet mee, zoals in de spannende interne competitie, waar hij nog net de koploper is. Johan trad extern zeven keer aan dit seizoen met een score van 3 uit 7. Net geen 50%, dat zal hem irriteren, maar het zal hem plezieren dat onder zijn voorzitterschap schaakclub Van der Linde derde is geworden in Hoofdklasse A van de NOSBO! Het heugelijke wapenfeit kan niet vaak genoeg worden herhaald! Vooral als eens minder goede tijden mochten aanbreken…