OBI JAN & OBI HAN – THE FORCE IS WITH US!

verslag van de thuiswedstrijd tegen Bedum 1
door: Sander Kletter

Er is veel gebeurt de laatste tijd in schaakland, internationaal en lokaal. Carlsen voor de vierde keer op rij wereldkampioen. Het succesvolle biebtoernooi in Winschoten van Klaas. De successen van onze in aantal toenemende jeugdspelers. De verheugende terugkeer van Frank en JP bij Van der Linde. De op handen zijnde verandering in de interne competitie door het niet aflatend initiatief van Jos. Vooral niet te vergeten de inno-vatieve weldoordachte tactische opstelling van onze teamcaptain op dreef!

20.15 uur
Opeens is er drukte in het clublokaal. Mijzelf omdraaiend zie ik hoe Frank (1796) op bord 4 met wit spelend ietwat bedrukt van het bord weg staart. Hij is lelijk beetgenomen door tegenstander Sjaak Schuit (1621). In de Riga variant van het Spaans heeft zijn tegenstander geniepig eeuwig schaak weten te forceren, vroegtijdig tijdens de openingsfase. Frank had zich zijn partij uiteraard heel anders voorgesteld, maar hij mist na lang niet geschaakt te hebben domweg routine. Het onverkwikkelijke incident zal hem alleen maar nog scherper maken.
Van der Linde 1 – Bedum 1         0,5 – 0,5

21.15 uur
Op bord 7 zit de klus voor Jos (1670) er al weer op. Hij heeft tegenstander Jaap vd Ploeg (1381) eenvoudig opgerold.
Van der Linde 1 – Bedum 1         1,5 – 0,5

21.30 uur
Mijn tegenstander Menno Peterson (1301) geeft op, na onoverkomelijke materiaalachterstand.
Na de eenentwintigste zet van Sander (1726) met wit, was de volgende stelling op het bord ontstaan:

Zwart is aan zet. De enigszins bedenkelijke zwarte stelling piept en kraakt in al zijn voegen. Het is best moeilijk een goede voortzetting te vinden voor zwart.
Opvallend is dat:
– Db8 gepend staat door Lg3, zodat pion d6 niet naar d5 kan worden gespeeld
– Kh8 weliswaar ‘veilig’ uit de diagonaal a2-g8 is weg gestapt, maar niet actief deelneemt aan het spel
– de loper op e7 ongedekt staat
– zwarts paard op e8 de natuurlijke verbinding tussen de zwarte torens in de weg staat. De zet 21. …… – Pe8f6 is echter niet goed, wegens 22. e4-e5! (….. – Pf6d5? 23. Pxd5 – c6xd5. 24. Txd5 met pionwinst). En 21. ….. – Pec7 faalt direct op 22. Lxd6 met pionwinst.
– Ook 21. ….. – c6c5 is geen optie. 22.bxc5! leidt tot pionwinst na bijvoorbeeld 22. ….. – b4? 23. Pd5!

Na iets minder dan een minuut gedacht te hebben, speelde mijn tegenstander ietwat frivool 21. …… – f5?!. Het plan was vermoedelijk om het initiatief over te nemen en de vervelende pion op e4 op te ruimen, en om een aanvalslijn voor zijn toren op f8 te openen. Maar het is een dikke blunder. Er volgde 22. e4xf5 (dit moet, anders volgt 22 ….. f4!) – Txf5? 23. De6! Wit maakt gebruik van de ongedekte loper op e7, terwijl hij tegelijkertijd de ongedekte toren op f5 aanvalt. Mijn tegenstander greep door de commotie volledig mis. Zijn gammele kaartenhuis stort vervolgens als een plumpudding ineen. Hij vervolgde staccato met 23. ….. – Tf7?? met de bedoeling zijn loper op e7 te dekken. Schaakblind voor het feit dat zijn uit voorzorg gestalde koning op h8 de toren op f7 niet dekt. Er volgde nog 24. DxTf7 (‘foutje bedank’) – Db7 en het vernietigende 25. Tde1! De loper op e7 kan nu niet worden gedekt door 25. ….. Td7??, omdat dan 26. DxPe8 schaakmat volgt. Sportief en teleurgesteld gaf mijn tegenstander op. De eenvoudig winnende zettenreeks is illustratief voor hoe snel een kwetsbare rammelende stelling kan imploderen.
Van der Linde 1 – Bedum 1         2,5 – 0,5

22.12 uur
Johan (1511) spelend op bord 3 met zwart geeft op tegen Theo Smit (1733). In een perfect af te wikkelen remisestelling kreeg onze doldrieste voorzitter acuut last van een ernstige vlaag van verstandsverbijstering. Beiden hadden een K, D, 2T en 5 pionnen, keurig tegenover elkaar opgesteld in een nagenoeg symmetrische positie. Hoogst waarschijnlijk remise dus…
Theo testte echter nog maar eens de schaakvermogens van onze geliefde president door met zijn vooruitgeschoven pion op e5 diens zwarte pion op f6 aan te vallen. Logisch was om de pion op e5 te verschalken met de toren op e8. Maar Johan kreeg het op zijn heupen. Opeens doemde een gelukzalig makend visioen in zijn hoofd op van een krachtig marcherende vrijpion over de vrije e-lijn. Al dromende sloeg hij zonder goed te rekenen met zijn pion op e5. Na de prutzet begreep hijzelf, zijn tegenstander Theo en alle omstanders, onder wie ondergetekende, dat dit het begin van zijn ondergang was. Zo geschiedde. Smit marcheerde prompt binnen met zijn dame over de open f-lijn, en even later was het uit. Gelukkig konden de heren er samen smakelijk om lachen.
Van der Linde 1 – Bedum 1         2,5 – 1,5

22.33 uur
Onze houwdegen Jarek (1736) speelde met wit op bord 6 tegen Luc Hofstra (1686). Aanvankelijk zag het er slecht uit voor onze clubgenoot, zo oordeelde hijzelf na afloop lachend met een biertje op de gang. Maar op een gegeven ogenblik in een toreneindspel van K, T en vier pionnen maakte Hofstra een fatale rekenfout. Het bracht hem op een achterstand van 3 pionnen. Deskundologisch verantwoord schaakte Jarek het uit door met zijn surplus aan pionnen rustig naar de overkant te wandelen, in de eindstelling gedekt door zijn koning op f8. Hofstra perste er nog een lastige verdediging uit. Hij wist twee van de vier belhamels van Jarek te verschalken, maar het mocht niet baten promotie was onvermijdelijk en dus gaf Hofstra op.
Van der Linde 1 – Bedum 1         3,5 – 1,5

23.15 uur
Onze ‘Emperor of draw’ Henk (1721), spelend met zwart op bord 5, tekent na een drieënhalf uur durend loopgravengevecht op de millimeter van het bord de vrede met tegenstander Gerard Bakker (1626). De stelling was geëindigd in een evenwichtig K, T eindspel met beiden 4 pionnen. Bakker heeft een gedekte vrijpion op e4 klaarstaan, terwijl Henk met zijn toren de kwetsbare verdedigende pion op f3 aanvalt. Bakker is gedwongen de achterblijver te dekken met zijn toren. Tegenover de twee actieve pionnen van Bakker, staat een drie tegen twee pionnenmeerderheid van Henk op de damevleugel. Na een ellenlange manoeuvreerpartij waarbij de d-lijn als het ware fungeerde als afvoerputje voor beider stukken kon het haast niet anders dan remise worden.
Henk alweer remise zal de lezer denken?! Hij maakt tegen iedereen remise. Of iemand op papier nu beter is dan hij, of slechter. Dat maakt weinig uit. Kameleontisch lijkt hij zich aan te passen aan het niveau van elke tegenstander. Tijdens het tekenen van de vrede schoot even de stoute gedachte door mij heen wat zou er gebeuren als onze Henk zou moeten aantreden tegen Caruana of Carlsen. Dat zijn ook van die notoire remiseschuivers…
Van der Linde 1 – Bedum 1         4,0 – 2,0

23.18 uur
De beste prestatie werd geleverd door Jan (1454), die op bord 2 met wit spelend Menno van ’t Veld (1856) moest zien te keren. Een lastig te overbruggen kloof van vierhonderd elopuntjes. Van ’t Veld had het loperpaar uit de opening overgehouden, maar ook nauwelijks meer dan dat. Rustig vond Jan, als door een oerkracht gestuurd, gedurende de hele partij precies op het juiste moment de zetten om te voorkomen dat de stelling werd geopend, waardoor het gevaarlijke duo niet tot volle wasdom kon komen. Op tijd werden velden verdedigd, pionnendoorbraken voorkomen. The Force was with Obi Jan zogezegd. Heel brutaal en uitdagend had hij notabene de pionnenstelling c4, d4, e4 en f4 opgesteld. Later kwam daar nog solo pion b4 bij. Met andere woorden Obi Jan was niet bang. Het viertal centrumpionnen fungeert als een bijzonder effectief ‘impenetrable shield against the black laserswords of Evil’ fantaseerde ik toen ik ze in al hun glorie zag schitteren. Van ’t Veld wist niet door te dringen en de vrede werd terecht getekend in een K, L eindspel met 5 pionnen ieder.
Van der Linde 1 – Bedum 1         4,5 – 2,5
Exact tegelijkertijd gebeurde in het andere lokaal, waar enkele clubgenoten onschuldig aan het Lutjebekeren waren een miraculeus wonder. Han (918) speelde met Hemmo (1226). Het lichtende krachtenveld van jedi Obi Jan transformeerde onze clubgenoot als door de bliksem getroffen dwars door de dikke muur heen in Obi Han. Driehonderd elopuntjes meneertje schoon aan de haak… opeens… no problemos. Hemmo de Hulk transformeerde in een schaduw van zichzelf en werd prompt mat gezet. Beware, beware I tell you! Han is from now on enlighted by The Force!

23.21 uur
De buit was net binnen. Op bord 1 speelde Raymon (1924) met zwart tegen Marcel Kuipers (1899). Kort daarvoor had Obi Jan ons doen herinneren aan wiens Raymon talent was ontsproten. Raymon had zijn tegenspeler schalks overspeeld en beschikte over een duo vrije aaneengesloten pluspionnen. Maar helaas wel in het verkeerde lopereindspel, namelijk met lopers van ongelijke kleur. En het moet gezegd Kuipers speelde voortreffelijk en hield het koelbloedig remise. Hij offerde zijn loper voor de vrije pionnen van Raymon. Ruilde een pion af en plotsklaps was daar een gewraakt thematisch remise-eindspel ontstaan. Op het bord stond de Van der Linde koning met zijn loper en pion tegenover de eenzame koning van Bedum. Raymon zijn promoverende a pion werd echter gedekt door de verkeerde kleur loper! Zo wist Kuipers technisch knap remise te houden. Deze laatste spannende partij betekende het einde van de saga Van der Linde 1 tegen Bedum 1 in de Galaxy van de hoofdklasse A van de NOSBO 2018. Het bioscooplicht mag weer aan.
Van der Linde 1 – Bedum 1         5,0 – 3,0

‘Er stroomt weer bloed door de aderen van Van der Linde’ scandeerde wedstrijdleider Jarek verheugd terwijl hij zijn biertje ophief, nadat alle spelers van Bedum waren vertrokken. Rest te zeggen dat wij onze sportieve tegenstanders van Bedum 1 veel succes toewensen met het  vervolg van de externe competitie!

Sander Kletter, 1 december 2018