Woensdagavond 27 juni 2018 belde Raymon ietwat over achten aan bij Sander. Grappig genoeg was de jongeman voor de gelegenheid zelfstandig met zijn vaders auto gekomen. Jawel, dat is echt zo, daar hij kort geleden zijn rijbewijs heeft gehaald! Alvast een eerste goede reden, mijn waarde clubgenoten, om hem te feliciteren. Welnu, daar gaat het natuurlijk niet om. Het duo, de huidige nummers 1 en 2 van de clubrating ranglijst ontmoetten elkaar om de finale te spelen om de Lindebokaal. In de route naar de finale had Raymon zich ontdaan van Jac, Jarek en Hemmo, terwijl Sander met Harry, Jo en Jos had afgerekend. Wat het duo bij aanvang van het finaleduel niet kon bevroeden, was dat het een extreem lange schaakavond ging worden. Na de partij vertelde Raymon goudeerlijk, dat hij tegen zijn vader had gezegd, dat ‘hij over een uurtje terug zou zijn.’ Jan had hem meegegeven als wijze raad, dat ‘hij Sander beslist niet moest onderschatten.’ Waarvoor dank.

Finalepartij
De tos bepaalde dat Raymon met wit speelde. Geheel volgens de verwachting opende Raymon met c4. Sander had zich voorgenomen heel zorgvuldig te zijn, en vooral op de kleintjes te letten. Hij verbruikte voor zijn doen derhalve veel tijd gedurende de openingsfase. Het leverde een min of meer gelijkwaardige stelling op, waarbij hij ervoor koos op de zestiende zet om redenen van strategische aard om zijn zwarte loper te ruilen voor een van Raymon zijn paarden. Raymon had wel iets meer ruimte weten af te dwingen. De middenspelfase kwam tot een einde, op het moment dat Sander de dames afruilde met schaak. In een gesloten stelling beiden met 7 pionnen, had hij maar één zwak punt in zijn stelling, een achtergebleven pion op d7, die echter afdoende verdedigd kon worden door zijn volledige troepenmacht van twee torens en een paard. Er viel weinig te vrezen in deze remiseachtige stelling. Of Raymon zou met zijn torens en loper moeten forceren. Diens loper had overigens de verkeerde kleur om de hekkensluiter op d7 aan te kunnen vallen. Op dat moment had Sander, tot eigen ongenoegen, veertig minuten meer denktijd verbruikt dan Raymon. Maar op de 29ste zet gebeurde iets onverwachts. Raymon was even onoplettend en zette te snel. Hij beging een slordigheid zo gezegd. Hij verloor zijn belangrijk vooruitgeschoven pion op e5, dat Sander buit maakte op basis van een penning. Het valstrikje was door hem enkele zetten daarvoor voorbereid, maar er moet gezegd dat het beslist onnodig was voor Raymon om daar daadwerkelijk in te tuinen. Nu kantelde de partij. Sander veroverde ruimte in het centrum en rukte op met een aaneengesloten band van pionnen. Hij dicteerde het spel tot aan de 44ste zet. Het tijdsverschil in denktijd werd in die fase van de partij teruggebracht tot een verschil van nog maar tien minuten. Daarna brak echter een fase aan waarin Raymon weer eens toonde wat hij aan schaakcapaciteit in zich heeft. Hij wist zijn pion terug te winnen op de 50ste zet en kwam op de 61ste zet zelf een pion voor. Hij had er nu drie en Sander twee en allebei hadden ze nog de twee torens op het bord. Maar alles inzettend wat hij in huis heeft wist Sander op de 68ste zet een theoretische remisestelling te bereiken, althans wanneer hij het ontstane eindspel van koning toren en pion, tegen koning en toren goed speelde. Op de 77ste zet, net iets voor twaalf uur gedaan, berustte Raymon in het remisevoorstel van Sander. Beiden hadden nog slechts een kleine vier minuten op de klok over.

Gemoedelijke vriendschappelijke sfeer
Er is nooit veel rivaliteit tussen Raymon en Sander geweest. Tot nu toe hadden ze slechts een keer een normale lange partij gespeeld, dat was in 2016. Na een lang positioneel gevecht was dit door Raymon gewonnen. Sander daarentegen had beide snelschaakpartijen van Raymon gewonnen tijdens het snelschaakkampioenschap van dit clubseizoen. Je zou kunnen zeggen dat er sprake is van wederzijds respect. Na de slopende lange partij besloot ons duo even op adem te komen, terwijl de clubreglementen werden opgezocht op het internet. Ze vonden weldra antwoord op de vraag hoe het verder moest bij het reglement op de Lindebokaal. Daar stond letterlijk: ‘Bij remise worden er snelschaakpartijen gespeeld met 10 minuten bedenktijd per persoon, totdat een van beiden wint. Voor de eerste beslissingspartij geldt dat de kleurverdeling verwisseld is ten opzichte van de normale partij. Deze beslissingspartijen tellen niet mee bij de rating.’ Zo geschiedde. Sander speelde het eerste vluggertje met wit. Ja, beste lezer want er volgen er nog veel meer! Hij overrompelde Raymon volledig in de opening en had een gevaarlijk initiatief. Maar Raymon rechtte de rug en verdedigde zich zeer nauwkeurig. Toen de rookwolken van de aanval waren opgetrokken werd er tot remise besloten. In het tweede vluggertje wist Raymon niets in de opening te bereiken. Er werd veel afgeruild en de stelling eindigde tenslotte in dwingende zetherhaling. Opnieuw remise dus! Sander was verbaasd, Raymon keek beduusd. Beiden waren er van uitgegaan, dat Raymon de Lindebokaal veel gemakkelijker zou buitmaken. Op clubniveau is het verschil op dit moment niet zo groot, maar op KNSB niveau bedraagt het ratingverschil 200 elopunten. In het derde vluggertje wist Sander niets speciaals uit de opening te halen. Het is haast ongelofelijk, maar ook dit werd een lange partij, die uiteindelijk verzandde in remise. Intussen was het een uur ’s nachts. Vanwege dit late uur besloten de twee schakers in goed overleg om kortere snelschaakpartijen te gaan spelen. Anders werd het te gek. De reglementen leken niet in deze situatie te voorzien. Het was buitengewoon. Raymon zei dat het bij zijn weten nooit eerder was voorgekomen in de clubgeschiedenis. Vanaf nu kregen de beide spelers vijf minuten per persoon per partij, zo werd besloten. Het vierde partijtje was vlijmscherp en bijzonder spannend. Raymon, met de witte stukken spelend wist een vrijpion te behalen op de damevleugel, maar Sander liet het er niet bij zitten en opende op de andere vleugel een venijnige aanval met zijn dame. De koning van Raymon werd door zijn hele stelling heen gejaagd, achtervolgd met schaakjes, terwijl beide vlaggen op vallen stonden. Aan het eind van de koningsvlucht verzilverde Sander zijn aanval met een vork op koning en paard. En jawel Raymon verloor zijn toren. Even spookte de woorden van Jarek door Sander zijn hoofd, die op 1 juni aan het eind van schaakavond nog vol optimisme tegen hem had gezegd ‘Jij, jij kunt de dubbel halen dit jaar.’ Maar onze stoïcijnse held Raymon hield in die clubhistorisch gezien memorabele minuut het hoofd bewonderenswaardig koel. Gewiekst wist hij te ontsnappen via eeuwig schaak! Remise, de vijfde al die avond.

Meesterambitie
Even stopten de beide heren met schaken, na dat laatste sensationeel verlopen snelschaakpartijtje. Het was intussen dertien over enen. Ze praatten ontspannen over van alles en nog wat, onder meer ook over Raymon zijn plan om de meestertitel te gaan halen. Nadat er even was bijgetankt met cola begon het laatste partijtje van de avond. Een tweede vijfminutenpotje, met nu Sander weer achter de witte stukken. Het ging echter al snel mis in de opening. Sander dreigde een pion te verliezen en trachtte zich er uit te redden met een schwindle eerste klas. De denkstoppen van Sander sloegen door en de eerste klasse bleek niet toereikend. Raymon won de partij uiteindelijk met een vernietigende onderste rij combinatie. Om bijna half twee was het feit dus eindelijk daar. Raymon won voor de derde keer in zijn clubcarrière de Lindebokaal! Driewerf hulde voor onze bokaalkampioen! Vastberaden, mede gesteund door de betere conditie van de jeugd, had hij zijn klus geklaard. Je hebt nou eenmaal ‘baas boven baas’, zoals in het vorige artikel van ondergetekende al was opgemerkt. Clubkampioen Sander gunt Raymon de overwinning van harte en blijft er zelf heel nuchter onder, temeer omdat hij heel content is met het geoogste halfje uit de reguliere partij. Dat vormt de kroon op het eigen schaakseizoen, dat mooi was begonnen en nog mooier eindigde. Beste Raymon, zeer gewaardeerde schaakvriend, veel succes gewenst op het steile pad naar de meestertitel. Ik hoop echt dat het je lukt. Als je volhoudt met het doorzettingsvermogen van gisteravond, dan geef ik je een gerede kans. Wat ik je brom.

Sander Kletter,
28 juni 2018